میکروب‌های روده در ابتلا به اوتیسم دخالت دارند

اوتیسم نوعی اختلال رشد عصبی است که ممکن است تحت تأثیر عوامل محیطی و یا ژنتیکی ایجاد شود. پیش از این مطالعات نشان داده اند که معمولا عدم تعادلی در میکروب های روده کودکان مبتلا به اوتیسم مشاهده می شود.

به گزارش خبرگزاری شینهوا، اکنون محققان دانشگاه «پکن» و «انستیتوی ژنومیک پکن» که زیر نظر «آکادمی علوم چین» کار می کند،  استراتژی جدیدی برای تجزیه و تحلیل های متاژنومی ارائه دادند که در آن آنها نمونه میکروب های روده کودکان اوتیسمی را با نمونه میکروب های روده کودکان سالم که سابقه متابولیکی (سوخت و سازی)  مشابه داشتند، مقایسه کردند.

محققان توالی متاژنومیک ۷۹ نمونه از کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان سالم را انجام دادند و مسیرهای متابولیکی میکروب های روده مرتبط با اوتیسم را شناسایی کردند.

این مطالعه نقایصی را در آنزیمهای سم زدا و مسیرهای سم زدایی کودکان مبتلا به اوتیسم نشان داد. الگوهای تشخیصی مبتنی بر این آنزیم های سم زدا می توانند افراد مبتلا به اوتیسم را با دقت بالا از گروه کنترل متمایز سازند.

این پژوهش مکانیزیم های مهمی را در رابطه با نحوه درگیری میکروب ها در مکانیزیم ابتلا به اوتیسم شناسایی کرده است.  نتایج این مطالعه زمینه را برای ابداع استراتژی های جدید برای مداخله پزشکی در اوتیسم هموار می سازد.

اوتیسم یا درخودماندگی یک بیماری پیچیده‌ عصبی – رفتاری است که شامل اختلال در تعاملات اجتماعی، رشد کلامی و مهارت‌های ارتباطی همراه با رفتارهای سخت و تکرار شونده است و به دلیل گستردگی علایم، آن را اختلال طیف اوتیسم می‌ نامند. این بیماری اختلال در طیف وسیعی از علائم و مهارت‌ ها را  در سطوح مختلف شامل می ‌شود.

درجات مختلف این بیماری می‌ تواند از یک اختلال ساده که تا حدودی زندگی طبیعی بیمار را محدود می‌ کند، تا یک ناتوانی شدید که به مراقبت ‌های اساسی نیاز دارد، گستردگی داشته باشد. کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط مشکل دارند و قادر به فهم افکار و احساسات دیگران نیستند، بنابراین در بیان احساسات خود از طریق کلمات، رفتارها، حالات صورت یا لمس کردن دچار مشکل هستند.

این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.